How do you call what are you doing? 25 jan t/m 22 feb 2020
‘How do you call what are you doing’ ?
Titel refereert aan nieuwe ontmoeting en ontdekking, van nieuwe makers, nieuwe artistieke uitingen die we tegen komen. Interesse in elkaar, verkennen van elkaar en elkaars wereld beleving.
Hedendaagse kunst is deels al door historiserende molen doorgehaald en voor een belangrijke deel van zijn spanning en risico ontdaan.
Deze expo, van jonge makers, is vooruitstrevend, avant-garde in de loop. Dat zijn soldaten die zich bewegen in onbekende en risico’s nemen.
Annastate Den Haag: Janne Schipper, Trijntje Noske, Gideon Oosten, Cyrill Rafael Vasilyev, Zahar Bondar, Leids cabaret: Swen de Sweerts en Tim Hilderink, Breda: Mathilde Nobel, Bo Stokkermans, Rick Siemons en Stan Gonera.
Annastate, Den Haag:
Gideon Oosten
Gideon Oosten (1994) is een Nederlandse kunstenaar, werkend en woonachtig in Den Haag. Soms houden zijn kleine handen dingen vast. Gevoelige dingen, dood of levend. Zacht zijn ze ook wel geweest en echt, zijn handen. Ze zitten nog aan zijn armen.
Eens zijn ze nutteloos, afval, ongemak, verdriet. Vóór die tijd zoeken ze naar de betekenis van het onvermijdelijke.
Cyrill Rafael Vasilyev
Cyrill Rafael Vasilyev (1992) is an artist from Moscow, Russia, based in The Hague, Netherlands.
His painterly installations are characterised by large sizes, vibrant colours, and a stark, bare rendering of the materiality of the work, which often communicates a tactile quality and engages the viewers senses with a bold intensity.
His interest in the world’s contemplative traditions leads him to address the themes of cyclicity, embodiment, flux, death, transcendence and dream-like nature of human experience and human reality.
Janne Schipper
Janne Schipper (afgestudeerd in 2018 aan KABK Den Haag, richting Beeldende Kunst, Sculptuur) werkt met noties als uitgangspunt, in plaats van vast materiaal/medium. Dit betekent dat haar praktijk zowel installaties, schilderijen, foto’s, gedichten, performances, geluidswerken, sculpturen en video’s beslaat. In haar werk streeft ze naar het creëren van een poëtische spanning, bepaald door de chaos en losse elementen die onze realiteit vormen en de verdichtende beweging van het begrip en het lichaam. De noodzaak van ‘een grens’, ‘een markering’ in de complexiteit van de verschijnselen die ons als mens omringen, werkt zij in haar kunst verder uit.
Trijntje Noske
Trijntje Noske (1994) is een haagse kunstenares, afgestudeerd aan de Koninklijke Academie Beeldende Kunsten (2018) met de afstudeerrichting sculptuur. Trijntje is medeoprichter van het kunstenaars collectief: ANNASTATE (2018).
Zij heeft zich vooralsnog het meest geconcentreerd op constructies die in het verleden zijn gebouwd/uitgevoerd door arbeiders. Omdat veel van deze constructies vaak niet meer zichtbaar zijn, worden naar haar mening zowel de inzet als het proces niet altijd gewaardeerd. Als kunstenaar voelt zij zich aangetrokken tot de momenten waar de structuur van de stad wordt doorbroken, denk aan bouwputten of “Parkeerconstructies” (zie instagram account “parkingconstructions”). Hier haalt zij haar inspiratie vandaan en bedenkt installaties die vaak worden geïnstalleerd door experts zelf die zij hiervoor betaald. Het is in eerste instantie een eerbetoon aan hun vakmanschap en kennis. Op deze manier kunnen de installaties van Trijntje alle kanten op gaan wat betreft formaat.
Trijntje haar werk ontstaat niet in het atelier. Haar werken ontstaan in de open ruimte, of hebben betrekking tot bijvoorbeeld een pand/bedrijf. Trijntje noemt zichzelf dan ook een ‘atelierloze kunstenaar’. Deze term heeft zijzelf bedacht en de term is daarnaast ook de titel van haar scriptieonderzoek. Hier behandelt zij het concept van ‘de atelierloze kunstenaar’ en kijkt naar andere kunstenaars die hier betrekking op hebben.
Zahar Bondar
I was born in 1992 in Latvia, Daugavpils and grew up in Russia in a family where both parents are circus artists. I traveled with them around Russia for about 15 years changing cities every 1,5 month. Due to the fact I was brought up in a circus family, I switched in between 40 different primary schools. The exact amount, locations and names of the schools are impossible to recall. Besides all a very big part of my life back then was sport gymnastics, that I did for 10 years.